Μετά από παρατεταμένη περίοδο αδράνειας, που έκαμε πολλούς φίλους ν’ αγαναχτήσουν, αφού δεν υπήρχε πια φρέσκο πράμα, ο Νεοτιπούκειτος αποφάσισε να βάλει λουκέτο στο μαγαζί του. Αν το λουκέτο θα είναι προσωρινό ή μόνιμο δεν το ξέρω. Το βέβαιο είναι ότι ο χειμώνας προμηνύεται βαρύς, με πολλή δουλειά, πολλές μετακινήσεις και πολλές (και άτεγκτες) προθεσμίες. Δυστυχώς λοιπόν το ιστολόγιο, που έτσι κι αλλιώς ήτανε πάρεργο, θα καταντήσει τώρα άνεργο.
Ευχαριστώ από καρδιάς όλους τους φίλους που με τίμησαν με τις επισκέψεις και τα σχόλιά τους. Με κάποιους από αυτούς θα συνεχίσω, το δίχως άλλο, να επικοινωνώ ιδιωτικά — εγώ τουλάχιστο θα το ήθελα πολύ. Με άλλους πάλι θα χαθούμε, αλλά ελπίζω πως θα κρατήσουμε καλές αναμνήσεις από την παρέα μας εδώ στον παραφιλολογικό καφενέ του Τιπούκειτου.
Ας είμαστε όλοι μας καλά, με υγεία του κορμιού και με γερά μυαλά.
Έχε γεια. Και όσο παραμένει το Ηλλνιστεύκοντος, είσαι εκεί πάντα ευπρόσδεκτος. (Και *κάτι* θα γίνει και κατ’ ιδίαν, ελπίζω)…
ΝικΝικ: Σε ευχαριστώ πολύ και καλή αντάμωση και πάλι, όπου γης!
Καλέ γιατί?! Κάθε τόσο κάποιος το κλείνει το μαγαζί! Αρχίζω να νιώθω μοναξιά κι εγκατάλειψη…
Ελπίζω τουλάχιστον ότι δεν θα σβήσεις το μπλογκ σου, όπως κάνουν άλλοι; Θα μπορούμε να ξαναδιαβάζουμε παλιές αναρτήσεις;
Ελπίζω ότι θα είναι όπως το λέμε όλοι κάπου κάπου, κάτι σαν «από Δευτέρα θα κόψω το κάπνισμα». Γιατί δε γίνεται, κάτι θα διαβάσεις που θα σε κεντρίσει να βγάλεις το φτιάρι. (Ελπίζω…)
Αόρατη Μελάνη: Δεν λογαριάζω να το σβήσω το μπλογκ: θα το αφήσω κτήμα (και μνήμα) εσαεί — λέμε τώρα. Για να θυμούνται οι νεότεροι και να μαθαίνουν οι παλιότεροι.
Δύτη των νιπτήρων: Είχα ενοχές, ρε γμτ, που πέρναγε ο καιρός χωρίς να γράφω τίποτα. Ένιωθα σαν να κοροϊδεύω τον κόσμο. Είπα λοιπόν να σας ενημερώσω, να μην ταλαιπωρείστε κι εσείς. Τώρα, αν κάτι μου μπει στο μάτι και δεν αντέξω… Μπορεί πράγματι να το ξαναβγάλω το φτυάρι, δεν εγγυώμαι τίποτα!
κορόιδευέ με, κορόιδευέ με, γουστάρω!
υπογραφή:
κόσμος
Γιάννη Χάρη: Α, μα εσένα το τραβάει ο οργανισμός σου! 🙂 Σε ευχαριστώ πολύ για όλα (ξέρεις εσύ).