Διαβάζω στα σημερινά (16-5-2009) Νέα ρεπορτάζ του Δανίκα για την τελευταία ταινία του Κόπολα και τη συμμετοχή του στο φεστιβάλ των Καννών. «Ο “Νονός” δεν είναι ακριβώς δικός μου», φέρεται να είπε ο μεγάλος Φράνσις, «είναι περισσότερο του Μάριο Πούτσο».
Ααααχ, ανάσανα! Τώρα δηλαδή θα μπορούμε κι εμείς οι υπόλοιποι να λέμε ελεύθερα Χέρμαν Χέσε και Τσάρλτον Χέστον, έτσι; Γιατί εκείνα τα Έσσε, Ήστον και Πούζο παραήταν πουριτανικά, βρε παιδί μου.
υπέροχο!
Βίκη, εσύ είσαι μικρή, δεν κάνει να διαβάζεις τέτοια πράματα! 🙂
Α δεν είναι ο άγιος; Είπα και γω!
Μαρία: Ο άγιος, ως γνωστόν, γιορτάζει κάθε μέρα…
Θυμήθηκα μια θαυμάσια ταινία μεταφορά μυθιστορήματος του Έλιο Βιτορίνι. Η σκηνή σε τρισάθλιο προπολεμικό τρένο στο νότο. Κάθε τρεις και λίγο ο ήρωας αναστενάζει λέγοντας «che puzza», τι βρώμα. Ο Μάριος βέβαια γράφεται με ένα z.
> Γιατί εκείνα τα Έσσε, Ήστον και Πούζο παραήταν πουριτανικά, βρε παιδί μου.
Πώς τους ξέφυγε η Ντόλλυ Πάρτον;
Μαρία: Η πλάκα είναι ότι ο ίδιος ο Μάριος, σαν Αμερικανός που ήτανε, πρόφερνε το όνομά του «Πούζο», με ζήτα. Αλλά ο Δανίκας είναι βασιλικότερος του βασιλέως.
Sapere με το Άουντι: Η Ντόλυ Πάρτον είναι κάπως σαν τον Λόρδο Βούρλιστων του Εμμ. Λυκούδη, έτσι;
Πώς προφέρεται τώρα εσείς θα μου πείτε, πάντως υπαρκτή:
http://en.wikipedia.org/wiki/Dolly_Parton
Τη Φθειρία την έστειλα προχτές στο Νίκο, πολύ γέλιο.
Κλασολογία
Σύγχρονη Βιλλολογία
Σπουδές σε γνωστά Πανεπιστήμια Αμερικής (Πρώτο, δεύτερο, τρίτο δίπλωμα (Ph.D.) )
Πότε θα γίνονται και στην Κύπρο και στην Eλλάδα;
Μαρία: Είσαι τσακάλι, το’πιασες με τη μία το υπονοούμενο! Πράγματι, η Φθειρία είναι αχτύπητη.
Η Ντόλυ φυσικά και είναι υπαρκτή: έχει χρηματίσει αντικείμενο αναρίθμητων εφηβικών ονειρώξεων. 😛
Για να ξαναπούμε και του στραβού το δίκιο, τo /xje-/ της ελληνικής ελάχιστη σχέση έχει με το /he-/ της γερμανικής ή της αγγλικής. Νομίζω ότι η πιο πιστή απόδοση θα ήταν Έσε και Έστον.
Τώρα, θα μου πείτε, και Ίτλερ αντί για Χίτλερ; Και Ιούμ αντί για Χιούμ; Μου βάζετε δύσκολα.
Ο Μάριος ήταν, βέβαια, Νεοϋορκέζος, προς τέρψιν μας όμως οι Ιταλοί επιμένουν:
http://www.forvo.com/word/mario_puzo
Τιπού, σου εξήγησα γιατί έπιασα το υπονοούμενο. Κάνε τον Επαμ. Εμμ.
Εγώ με την Πάρτον έκανα πιο πεζούς συνειρμούς. Θυμήθηκα το ανέκδοτο με τη λαίδη Χώστηνστον και τον Βαλτινόλι.
Μαρία: Το διόρθωσα: Μέα κούλπα.
Μαρία, τα ανέκδοτα εγώ τα ήξερα (από τον πατέρα μου) με τον Τζων Μπήξτον και τον ΜακΧώστον.
Κάπου στη Λωξάντρα υπάρχει ένα απόσπασμα που προσπαθούν να την πείσουν να αποκαλεί τη νύφη της Καμίλα, και της αναφέρουν προς επίρρωσιν τον ζωγράφο Χες (του Κολοκοτρώνη, τον γνωστό) και κάποιον άλλο που δεν μπορώ να θυμηθώ τώρα… Α ναι, τι σημαίνει στα γαλλικά το όνομα «Ελπίς».
Έχω μιά δεκαπενταετία ψάχνω το ανέκδοτο με τιν Μπήξτον.
Γράψε το..! Παρακαλώ!
Δυστυχώς δεν το ξέρω ακριβώς σαν ανέκδοτο. Δηλ. όλο το «ανέκδοτο» είναι «ο άγγλος λόρδος Μπήξτον… χα χα χα» ή κάπως έτσι. Δεν ξέρω αν μας διαβάζει η Μαρία και ξέρει κάποια πιο εκλεπτυσμένη παραλλαγή.
Δύτη, αυτή πρέπει να είναι άλλη παραλλαγή. Βάζαμε κι έναν Ισπανό, το Χοσέ Κεκουνατονόρες.
Εκτός απ’ το Ελπίς, πρόβλημα υπάρχει και με τη θεία μιας φίλης μου, τη Ζιζή, και με τους διάφορους Νικ. (Αυτός είναι κι ο λόγος οτι δε θα βρεις αιγυπτιώτη Νίκο, αλλά Νικόλα)
Το φαινόμενο έχει πολύ ενδιαφέρον. Π.χ το επίθετο Migamoto είναι επίσης υπαρκτό
Μαρία, δεν έπιασα το κακέμφατο με τον Νίκ: δηλαδή;
Στο Κεμπέκ δε διαδόθηκε;
Δεν ξέρω να σου πω πώς ακριβώς είναι στα αραβικά, πάντως ισοδυναμεί με το δικό μας γαμώ και ισχύει αυτό με τους Νίκους.
Στα γαλλογαλλικά υπάρχει ρήμα niquer (το έχει και το Ρομπέρ), η βρισιά nique ta mere (απ’ τα μπεράκια) και ομώνυμο συγκρότημα ΝΤΜ, που τους είχαν χώσει και μέσα για περιύβριση αρχής όμως. Υπάρχει και ως βερλάν «κεν»
Γαι δες λίγο και τις γαλλικούρες.
Η αδερφή μου ταξίδευε με τον άντρα της πριν χρόνια στην Ιταλία. Μπαίνουν σε ένα λεωφορείο και βρίσκουν μόνο μία κενή θέση.
– Κάτσε εσύ Μαρία
– Όχι, κάτσε εσύ Μίλτο
– Μα δεν θέλω να κάτσω
– Ε κάτσε που σου λέω
– Δεν θα κάτσω
Τότε πρόσεξαν ότι οι Ιταλοί τους κοίταζαν αποσβολωμένοι. Λογικό, διότι μετά θυμήθηκαν το cazzo=πέος…
Just, στα ιταλικά το πέος είναι pene. To cazzo βρίσκεται στον τίτλο του ποστ αλλά έχει φθαρεί τόσο που έφτασε να ισοδυναμεί με το δικό μας μαλάκα (ma che cazzo) και έτσι δε μπορώ να διαμαρτυρηθώ φεμινιστικά που οι Γάλλοι για την ίδια σημασία προτίμησαν το γυναικείο. (βολιώτικα τσουτσού!)
Στην Ιταλία πάντως την έχουν πάθει πολλοί όπως η αδερφή σου. Ένας θειος μου τη δεκαετία του 50 κόντεψε να φάει ξύλο, γιατί ο Ιταλός νόμισε οτι τον έβριζε.
@JustAnother: Κάπως έτσι αντιδρά, φαντάζομαι, ο μέσος έλληνας μετανάστης στο Ντύσελντορφ, όταν πρωτακούει το Putzfrau.
@Mαρία: Τα σπρεχάρεις τα βολιώτικα, βλέπω! 🙂
Και ο Liliputaner δε πάει πίσω.
Αγαπημένε μου Τιπούκειτε, γράφω κάτι άσχετο εδώ διότι είμαι μικρή και άπειρη και δεν ξέρω πως αλλιώς να επικοινωνήσω. Το λοιπόν, άθελα μου θα σε βοηθήσω σε βάάάάθος χρόνου να λύσεις την απορία σου για το πώς εξαπλώθηκε και τι στο καλό είχε στο μυαλό του αυτός με την ¨περί ορέξεως κολοκυθόπιτα¨. Εδώ και κάμποσο καιρό, επειδή ακριβώς κι εμένα δεν μ΄ αρέσει η κολοκυθόπιτα και δεν καταλαβαίνω και το ακριβές νόημα, έχω κάνει παραλλαγή και λέω: « περί ορέξεως κολοΒικόπιτα¨. Με μεγάλη μου έκπληξη πριν μερικές μέρες συνέλαβα τις φίλες μου να αναπαράγουν την έκφρασή μου προσθέτοντας από πίσω: ¨όπως λέει και η φίλη μου η Βίκυ¨. Οπότε σκέπτομουν πως αν σε πολλάάά΄χρόνια ακούσετε την παραλλαγή της πρότασης θα ξέρετε πώς εξαπλώνονται τέτοιου είδους προτάσεις. Αν όχι θα έχουμε βρει έναν τρόπο με τον οποίο δεν εξαπλώνονται, πάλι κέρδος είναι. Και μία παράκληση: άντε γράφτε κάτι, καιρό έχετε να γράψετε, αφήστε που καθότι μικρή και αθώα σκιάζομαι κάθε φορά που μπαίνω και βλέπω τούτη την επικεφαλίδα!
Μια ενικός, μια πληθυντικός. Απ΄όλα έχει ο μπαχτσές λέμε.
Μη φοβού Βίκυ 😉
Βίκη Π: Όλα καλά, αλλά ξέχασες να μας στείλεις τη συνταγή για την κολοΒικόπιτα! 🙂
Sapere: Δεν φοβάται, ρε, το κορίτσι, μπουμπουλίνα είναι!
@Βίκη Π (υστερόγραφο): Έχεις δίκιο για τον τίτλο, δεν είναι του επιπέδου μας. Αλλά πλάκωσε δουλειά στο μαγαζί, και δεν μένει χρόνος για το ευλόγιον. Επειδή όμως μου το ζητάς τόσο ευγενικά και χαριτωμένα, θα βάλω τα δυνατά μου να γράψω κάτι που να μην είναι τελείως για την επικεφαλίδα.
Να πω την αμαρτία μου, είχα σταματήσει να περνάω από το μαγαζί, αφού τόσον καιρό δεν είχε φέρει φρέσκο πράγμα. Βλέπω τώρα κάμποσα καινούργια, μπράβο, πάω να τα μελετήσω με την ησυχία μου!
@sarant: Βρε καλώς τονα κι από τα μέρη μας! Είναι αλήθεια πως είχανε πέσει κεσάτια στο μαγαζί, αλλά τι να κάνουμε που δεν είμαστε όλοι ακαταπόνητοι χαλκέντεροι 40άκοι! 🙂
Χαιρετώ τον οικοδεσπότη και την παρέα! 🙂 Με βάση τα όσα Ιταλικά γνωρίζω, εγώ /πούτζο/ θα το πρόφερα το επώνυμο Puzo. Μῶν σφάλλομαι;
[μην ανησυχείτε, το πολυτονικό το κρατώ μόνο για τ’ αρχαία και την καθαρεύουσα :D]
Γλωσσολάγνε, το z (zeta) προφέρεται άλλοτε ηχηρό (τζ) άλλοτε άηχο (τσ, π.χ. zio, pazzo, cazzo, puzza)
Γλωσσολάγνε, καλωσόρισες! Επειδή τα ιταλικά τα ‘χω μάθει απ’ τα βιβλία και όχι στο μιλητό, διστάζω να εκφέρω γνώμη. Υπενθυμίζω όμως ότι σε προηγούμενο σχόλιο ο Sapere Aude παραπέμπει σε ιστότοπο με την αυθεντική ιταλική προφορά:
http://www.forvo.com/word/mario_puzo
Η προφορά στην οποία παραπέμπεις, Σαπέρε, είναι κάπου μεταξύ /τζ/ και /τσ/, μάλλον όμως με περισσότερο /τσ/.
Μαρία το ξέρω για το τζέτα… δεν ξέρω αν υπάρχει σαφής κανόνας για την προφορά του: π.χ. στα azzurro, pranzo, mezzo είναι ηχηρό, ενώ στα pizza, puzza, cazzo είναι άηχο.
Γλωσσό, δεν υπάρχει κανόνας. Κανένα ορθογραφικό σύστημα δεν είναι τέλειο 🙂